Wiceprezydent Krakowa w latach 1990 - 1991, założyciel i dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury od 1991 r., przewodniczącemu Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO, wybitny naukowiec. Małopolanin Roku 2016.

**********

Historyk sztuki i ekonomista, profesor nauk humanistycznych, specjalista z zakresu dziedzictwa kulturowego i historii miast, krakowianista; założyciel i dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie.

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. B. Nowodworskiego (1973). W 1976 ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Produkcji Akademii Ekonomicznej w Krakowie, w 1980 studia z historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1983 obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim pracę doktorską, w 1991 habilitował się tamże na podstawie pracy "Pozaekonomiczne czynniki rozwoju Krakowa w okresie autonomii galicyjskiej". W 1994 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, w 1997 tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych.

Od 1976 jest pracownikiem Akademii Ekonomicznej (następnie Uniwersytetu Ekonomicznego) w Krakowie, od 1991 także Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1993 został kierownikiem Zakładu Rozwoju Miast w Katedrze Historii Gospodarczej AE, a w 2008 kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i nowo utworzonego Zakładu Dziedzictwa Kulturowego i Studiów Miejskich UNESCO wchodzącego w skład tej katedry. W latach 1995-2001 był kierownikiem Zakładu Studiów Miejskich w Instytucie Historii Sztuki UJ, od 2005 kieruje Katedrą Dziedzictwa Europejskiego w Instytucie Europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 1990-1991 był wiceprezydentem Krakowa. Od roku 1991 założyciel i dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Profesor w Instytucie Historii Sztuki UJ (1995-2001). Inne funkcje pełnione to m.in.: członek Polskiej Akademii Umiejętności, od roku 1989 redaktor "Rocznika Krakowskiego" (wspólnie z Jerzym Wyrozumskim), członek Komitetu Nauk o Sztuce PAN, członek Polskiego Komitetu ds. UNESCO, członek tytularny Comité international d’histoire de l’art (CIHA). Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: członek Rady Europa Nostra w Hadze, ekspert w International Scientific Committee on the Theory and Philosophy of Conservation and Restoration of Cultural Property (Komitet Teorii ICOMOS), ekspert European Heritage Label, członek Komitetu Doradczego Eurośródziemnomorskiej Fundacji Dialogu Kultur im. Anny Lindh, członek rady Österreichisches Ost- und Südeuropa Institut w Wiedniu. W latach 2000-2016 przewodniczył Radzie Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2015 roku Przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO. W 2016 r. wybrany na stanowisko Przewodniczącego Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Jacek Purchla był m.in. stypendystą Eisenhower Exchange Fellowships Programme 1991; Alexander von Humboldt Stiftung 1992-1993, 1997, 2005; Uniwersytetu Lowańskiego - 1995; Salzburg Seminar - 1995, 2000; Uniwersytetu w Heidelbergu - 1996; Australian Institute for Polish Affairs - 2003; British Council - 2004. Wcześniej dłuższe staże naukowe odbywał na uniwersytetach w Tilburgu (Holandia), Wiedniu, Grand Valley State University (Michigan) i Londynie.