Wybitna historyk sztuki, Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie w latach 2000-2015. Małopolanin Roku 2015.

**********

Zofia Gołubiew, urodzona w 1942 roku w Krakowie; muzealnik, historyk sztuki. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego: dyplom z historii sztuki średniowiecznej na Wydziale Historii Sztuki (1972).

W latach 1970-73 należała do grona naukowców, którzy prowadzili prace badawcze i publikowali wydawnictwa z zakresu sztuki średniowiecznej oraz współpracowała m.in. przy opracowaniu I tomu "Historii Sztuki Polskiej" w Instytucie Sztuki PAN. W 1973 była Komisarzem II Ogólnopolskich Targów Polskiej Plastyki w Warszawie, a w latach 1973-74 redaktorem ds. ikonografii w Polskim Wydawnictwie Muzycznym.

Zofia Gołubiew związana z Muzeum Narodowym w Krakowie od 1974 do 2015 roku: najpierw jako redaktor wydawnictw (1974-80), następnie kierownik Działu Nowoczesnego Polskiego Malarstwa i Rzeźby (1980-1996). Opracowała politykę gromadzenia zbiorów i razem z zespołem przygotowała i otworzyła dwie ważne galerie - Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach oraz Sztuki Polskiej XX wieku w Gmachu Głównym. Autorka i współautorka wystaw m.in. Artura Grottgera, Tadeusza Kantora, Jana Lebensteina, Henryka Siemiradzkiego czy Andyego Warhola.

Od 1996 do 2000 roku pełniła funkcję Wicedyrektora ds. Naukowych i Oświatowych. Odpowiadała za współpracę międzynarodową i krajową (organizacja i wymiana wystaw), za działalność naukową i badawczą, politykę wystawienniczą, promocyjną i edukacyjną.

Opracowała i nadzorowała wówczas realizację strategii wydawniczej i planowanej polityki wystawienniczej. Zapoczątkowała działalność promocyjną i marketingową, a także podjęła działania na rzecz dbałości o tożsamość instytucji.

Od 2000 do 2015 roku Zofia Gołubiew była Dyrektorem Muzeum Narodowego w Krakowie. Nastąpiła zasadnicza poprawa infrastruktury, remontom konserwatorskim poddano oddziały Muzeum: Kamienicę Szołayskich, Kamienicę Łozińskich, Pałac Biskupa Erazma Ciołka, Dom Jana Matejki, Dom Józefa Mehoffera wraz z ogrodem oraz Galerię Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach (z funduszy norweskich). Wdrożono projekty badawcze i naukowe oraz konserwację prewencyjną i działalność edukacyjną dla osób niepełnosprawnych i różnych grup społecznych. Muzeum Narodowe stało się liderem w pozyskiwaniu funduszy europejskich, zmodernizowano kolejne oddziały: Muzeum Karola Szymanowskiego w willi "Atma" w Zakopanem (2013) i powstały nowe, jak Ośrodek Kultury Europejskiej EUROPEUM w zabytkowym spichlerzu (2013) czy Europejskie Centrum Numizmatyki Polskiej w Pałacyku Czapskich (2013).

Dzięki inwencji Zofii Gołubiew Muzeum Narodowe w Krakowie zorganizowało wiele ważnych wystaw krajowych i zagranicznych, wśród najważniejszych widnieją: "Marc Chagall. Dzieła z lat 1925-1983" (1997), "Stanisława Wyspiańskiego Teatr Ogromny" (2007), "Zofia Stryjeńska 1891-1976" (2008), "Skarby Korony Hiszpańskiej" oraz "Polska. Skarby i kolekcje artystyczne" zorganizowana jako wspólne przedsięwzięcie z Patrimonio National de España w Madrycie w ramach polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w 2011 roku, "William Turner. Malarz żywiołów" (2011), "Stanley Kubrick" (2014), "Maksymilian Gierymski. Dzieła, inspiracje, recepcja" (2014), "Olga Boznańska 1865-1940" (2014), czy "Ottomania. Osmański Orient w sztuce renesansu" (2015), przygotowana we współpracy Palais des Beaux-Arts (BOZAR) w Brukseli.

Zofia Gołubiew posiada wiele uznanych odznaczeń, nagród i wyróżnień, m.in. Srebrny Krzyż Zasługi (1979), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999), Odznaczenie Prezydenta Ukrainy - Order Księżnej Olgi III klasy (2004) i II klasy (2008), Złoty Medal Zasłużony Kulturze "Gloria Artis" (2005), Nagroda Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa za wybitne dokonania w kategorii Kultura i Sztuka (2008), Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2010), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011), Kawaler I klasy Norweskiego Orderu Zasługi (2012), Honorowa Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne dokonania w dziedzinie ochrony dziedzictwa w roku 2013 (2014), Laur Krakowa XXI wieku (2015), Krzyż Małopolski (2015), medal "Honoris Gratia" (2015), medal "Plus ratio quam vis" (2015).

Od wielu lat była lub jest członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji i stowarzyszeń branżowych, w tym: International Council of Museums (ICOM), Stowarzyszenie Historyków Sztuki (SHS), Stowarzyszenie Twórcze POLART, Stowarzyszenie SIEMACHA, International Association of Art Critics (AICA), w latach 2000-2004 prezes Fundacji Książąt Czartoryskich, Członek Rady ds. Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000-2011), od 2012 r. Członek Komisji Kwalifikacyjnej ds. opiniowania wniosków o wpisanie muzeum do Państwowego Rejestru Muzeów, od 2001 roku Członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK) - od 2009 roku Członek Prezydium SKOZK.